U lind ne fshatin Sfirce K. K i Medvegjes. Shkollen fillore e filloi ne fshatin Sfirce Klasen e pare e kreu ne vendlindje. Me përfundim të klasës së parë i vdes nëna dhe detyrohet të jetoi me gjyshin Rexhep Salihun nga Tupalla, i cili edhe e dërgon ne shkollim te mëtejme në Gjylekreshtë. Aty kryen edhe një klase. Me ndërrimin e vendbanimit të gjyshit prapë detyrohet të vazhdoi shkollimin ne Banjë të Sijarinës. Meqenëse ne vitin 1973 hapet shkolla e pare shqipe ne Stara Banjë detyrohet te kthehet prapë ne vendlindje, dhe te kryen klasën e tretë dhe të katërt në këtë shkollë.
Me te kryer te shkollës fillore, familja e ti detyrohet te braktisin Sfircën për një kërkim me te mire te jetës dhe dalin ne Prishtine. Ne Prishtinë e kryen shkollën fillore dhe vazhdon mësimin ne shkollën e mesme Akademinë Pedagogjike, ku me sukses e kryen ne vitin 1980. Me te mbaruar te shkollës se mesme, vazhdon shkollimin po ashtu ne Prishtine, dhe ne vitin 1983 e kryen shkollën e Lartë të Akademisë Pedagogjike drejtimi Gjuhë dhe Letërsi.
Meqenëse, jetonte ne një familje me shume-anëtarë dhe me një rrogë të prindit, kushtet ekonomike e detyrojnë te punësohet në Elektrokosovë në sektorin Ekonomik Financiarë. Nga 11-03-1983 deri ne vitin 1992 punon në ketë firmë. Gjatë punës se tij në ketë organizatë dhe dëshira për ti vazhduar studimet, Ai regjistron Fakultetin Filozofik dega Gjuhë dhe Letërsi ku me korrespodencë e kryen me 1989 ne Prishtine.
Prej vitit 1981, kur fillojnë demonstratat e pare në Prishtinë, merë pjesë në shumë nga to dhe në të gjitha mbledhjet që mbaheshin në kuadër të Elektroekonomisë të atëhershëm e ngrit zërin për padrejtat të cilat u bëheshin popullit shqiptare në atë kohë. Po gjithnjë duke e ngrit zërin edhe për Medvegjën dhe gjenocidi që u bënte në këto troje posaçërisht për shkollim.
Me ngjarjet që po ndodhnin në Kosovë gjegjësisht në Prishtinë, ky si nxënës i shkollës fillore po edhe si student ishte i afërt i Atdhetarit Sadik Jasharit, dhe te gjitha pamfletet apo shkresat qe bënte në atë kohë Balli Kombëtar i shpërndante ne Prishtinë. Ferizaj dhe Gjilan.
Ne vitin 1992 largohet nga puna ne Elektrokosovë nga Serbia e asaj kohe dhe detyrohet te braktise Kosovën për një ekzistence, ku del ne Zvicër. Atje gjen punë te daja i ti Beg Salihu dhe punon ne hoteleri. Po ashtu ne ketë qytet te Zvicres (Martini) vazhdon te takohet me Sadikun dhe shume atdhetare te asaj kohe ku te gjitha mbledhjet që vendoseshin për Kosovë u mbanin në restorantin ku ai punonte. Ne fund të vitit 1993 për shkak lejes se qëndrimit detyrohet të lëshoi Zvicrën dhe kthehet në shtëpi. Mirëpo, me të kthyer në shtëpi fillon të bie në hetimet policore serbe, ku pas shume maltretimesh nga policia e dënojnë një vit burg me pretekst se ka bartur dhe organizuar armatim nga Zvicra për në Kosovë. Andaj për ti ikur burgut strehohet te një mik Ne Bor e pastaj del në Rusi ku punësohet tek Firma Mabatex.
Me 1994 deri me 1995 punon në Moskë. Me 1995 dergohet në Jakuti (Siberi). Me 1996 kalon ne Republikën e Kazakistanit ne qytetin Astana dhe punon po ashtu në firmën Mabetex shef i sektorit Doganore deri me vitin 2000. Gjatë punës në Kazakistan dhe nevoja e punës që kërkonte nga viti 1996 deri 2000. regjistron me korospodencë dhe kryen me suksese shkollimin e dyte Fakultetin e doganës, në qytetin Allmata. Gjatë qëndrimit në kohën e luftës te Kosovës dhe patriotizmin që kishte ne zemër për Kosovë dhe Kosovë Lindore fillon të shkruaj në gjuhën ruse në gazetat e Kazakistanit. Ku në gazetën Cesna i publikon për herë te Parë në këtë qytet Masakrat e Reqakut. ku mer një jehonë të madhe në popullatën e kiti vendi qe menjëherë fillojnë edhe populli të kuptojnë se ne shqiptarët jemi në rrugë të drejtë me luftën qe jemi duke bërë. I njëjti shkrim publikohet edhe në disa qytete tjera të mëdha të Kazakistanit. Po ashtu shkruan dhe merë fakte për vullnetarët dhe politikën e Rusisë që ndihmonte Serbin gjatë luftës se Kosovës. Të gjitha këto shënime i dërgonte në Kosovën e Lirë. Te asaj kohe.

Me shpërthimin e luftës se Kosovës Lindore UÇPMB-së, lajmërohet vullnetar ku braktis punën dhe menjëherë kyçet ne radhët e kësaj ushtrie ne Prishtinë. Ne fillim zgjidhet Komandant i logjistikës ku gjithë ndihmon ushtrinë një kohe te gjate me gjithë kapitalin dhe mjetet qe kishte. Meqenëse nga shumë eprorë të K. K të Medvegjës të cilët kishin të kryer akademinë e mbrojtjes te ish Jugosllavisë nuk i përgjigjen luftës, zgjidhet nga Këshilli Politik i UÇPMB-së Komandant i zonës operative për Medvegjë. Deri në zgjedhjen e ti si komandant, ushtria e kësaj Zone bënte Luftë vëzhguese dhe Guerile partizane në kufirin Kosovë Serbi që kufizonte K. K të Medvegjës. Me të emëruar Komandant kryesor të kësaj zone, Formon ushtri te veshur dhe pajisur me armatim, ku legalisht me një ushtri në ballët e armikut. Gjate kohës, komandant zone me ndihmën e shtabit qendrore dhe Këshillit politik ne krye me Sadik Jashari mere pjese net e gjitha mbledhjet që në atë kohë mbaheshin për Luginën e Preshevës.
Me 2001 është pjesëtarë dhe nënshkrues i Platformës se Konçulit e cila u vendos në Konçul me 15-05-2001.
Me 16-05-2001 plagoset në majën e Velegllavës bashkë me pesë ushtarë të UÇPMB-së. Me të përfunduar të luftës dhe demobilizimit të ushtrisë nënë mbikëqyrjen ndërkombëtare dhe nënshkrimin e tyre detyrohen të lëshojnë frontin dhe të kthehet ne Kosovë. Kur lufta mbaron në Prishtinë bashkë me krahun luftarak dhe atdhetaret e komunës se Medvegjës që në atë kohë punonin dhe vepronin në Prishtinë, organizon një këshillë për kthimin e refugjateve qe kishin lëshuar vendlindjen. Me bashkimin e Klubit TROJET dhe përkrahjen që e mori nga kryetari i këti klubi Ismajl Muharremi formohet Këshilli për kthim, ku kryetar zgjidhet Shaban Abazi. Në fillim deri sa ishte kohë e pasë luftës gjeti mbështetje nga vendasit dhe përkrahësit e asaj kohe. Mirëpo, ndër kohë shkatërrohet kjo marrëveshje edhe punon secili me klanet e tyre të kaluara. Me mos pajtimin e disa aktivistëve të kësaj Komune që punonin në Prishtinë e braktisë Kosovën dhe Prapë gjene punësim ne Firmën Mabetex në Kazakistan Ku edhe tani është duke punuar si shef i sektorit doganor pran kësaj firme. Për shkak që Serbia e dënoi në atë kohë me një vit burg dhe pjesëmarrjes se ti ne luftën e UÇPMB-së nga viti 1992 e deri sot nuk munde të kthehet në vendlindjen e ti Sfircë. ku ëndrrën qe ndoshta nëse jo i gjalle mbas vdekjes lenë amanet të varroset në vendlindje pranë nënës Arife Rexhep Salihut. .