Ai është gjithashtu edhe aktor, komedian, regjisor e shkrimtar këngësh dhe prezantues. Falë karrierës së tij gati 50-vjeçare e sukseseve të tija botërore është quajtur Elvis Presley italian, megjithatë është një figurë dhe një ikonë e shoqërisë italiane të pasluftës. Është i vetmi këngëtar italian që ka shitur më tepër se 100 milionë albume. Celentano është gjithashtu ndër të parët që ka arritur famë botërore (sidomos me albumin Prisencolinensinainciusol).

Celentano ka lindur në Milano, në Via Cristoforo Gluck, dhe kjo rrugë më vonë u bë subjekt i këngës së famshme "Il ragazzo della via Gluck". Prindërit e tij ishin nga Foggia, por ishin transferuar në veri për punë.

I ndikuar fuqishëm nga Elvis Presley dhe skena rock and roll 1950 si dhe aktori amerikan Jerry Lewis, Celentano filloi të luajë në një grup rock dhe roll me Giorgio Gaber dhe Enzo Jannacci. Me Gaber dhe Jannacci ai u dallua nga Jolly Records dhe Ezio Leoni, i cili i dha kontratën e tij të parë të incizimit dhe bashkëpunoi me Celentanon në disa nga hitet e tij më të hershme, përfshirë "24.000 Baci", "Il Tuo Bacio e Come un Rock", "Si e Spento il Sole" etj. Ai së pari u shfaq në ekran në "Ragazzi del Juke-Box", një film muzikor italian i vitit 1959 i drejtuar nga Lucio Fulci me muzikë nga Ezio Leoni. Në vitin 1960, Federico Fellini e prezantoi si këngëtar rok dhe roll në filmin "La Dolce Vita".

Në vitin 1962, Celentano krijoi etiketën italiane Clan Celentano (e cila është akoma aktive) me shumë interpretues si Don Backy, Ricky Gianco, Fred Bongusto dhe bashkëshortja e tij Claudia Mori.

Ai dhe Mori kanë tre fëmijë, Rosita, Giacomo dhe Rosalinda Celentano. Rosalinda është më e njohur për audiencën mbarëbotërore sepse ka luajtur interpretuar në "Mel Gibson's The Passion of the Christ". Celentano ka organizuar edhe disa shfaqje televizive italiane.

Ai ka ruajtur popullaritetin e tij në Itali për më shumë se 50 vjet, duke shitur miliona disqe dhe duke performuar në shfaqje të shumta televizive dhe filma. Si pjesë e punës së tij televizive dhe filmave, ai krijoi një zhanër komik, me një ecje karakteristike dhe shprehje të fytyrës. Për pjesën më të madhe, filmat e tij ishin komercialisht të suksesshëm; në të vërtetë, në vitet 1970 dhe një pjesë të viteve 1980, filmat e tij me buxhet të ulët ishin në krye të renditjes në kinematë italiane. Si aktor, kritikët vlerësojnë Serafino (1968) si performanca e tij më e mirë.

Ai ka publikuar dyzet albume, të përbëra nga njëzet e nëntë albume në studio, tre albume live dhe tetë compilation. Këngët e tij më të njohura janë: "La copia piu bella del mondo", e cila shiti mbi një milion kopje dhe iu dha një disk ari; "Azzurro" (1968), shkruar nga Paolo Conte; "Svalutation" (1973), dhe "Prisencolinensinainciol" (1972), i cili u shkrua për të imituar mënyrën se si anglishtja tingëllon me folësit jo-anglisht pavarësisht se është pothuajse tërësisht absurde.

Celentano ka qenë një vegjetarian që nga viti 2005 dhe është një mbrojtës i zellshëm i të drejtave të kafshëve. Një tifoz i futbollit, Celentano është një mbështetës i mirënjohur i Interit. Pas 18 vjetësh pa shfaqje live, koncerti live i Celentano 2012 u transmetua në kanalin Mediaset Canale 5, duke tërhequr mbi 9 milionë shikues.

Në vitin 1961, Adriano Celentano merr pjese ne Sanremo 1961 me kengen "24 Mila Baci" dhe zuri vendin e pare.

---